Website van Hubert Klaver

Open brief aan Hubert Klaver en Kees Rietveld

'Je goeie ervaring opnieuw beleven.'

Ha die Hubert, ha die Kees!

Een alleenstaande moeder en haar peuter, de zwervers Piet en Arie, de smoorverliefde flikkers Henk en Dirk-Jan, de stoorzender Harrie, een suïcidale buurman, aardappeletende voorouders en bestraalde nazaten. Drie jaar na Annie, een dame vol verrassingen hebben jullie haar vrienden, kennissen en familie ingeblikt in Rondom Annie. Een reis door de tijd in veertien verhalen.

Zo op het eerste gehoor is de verdeling tussen Hubert de schrijver en Kees de muzikant meer fifty-fifty. Kees' geluidsdecors zijn weer om van te smullen. Alleen al de gitaar: scheurend als een racemotor door de kerk (Lieke en Jeroentje), dan weer jazzy (Lindebloesemthee) of prog-rock à la Pink -pardon- Púrple Lloyd (Unplugged). Drie zwerversverhaaltjes beginnen ieder met hetzelfde melige deuntje en alleen dát al werkt als Pavlov voor de lachspieren.

Voor Piet en Arie zelf mag 't allemaal wel wat minder: met die scheurende auto's, workaholics en de therapeuten die dáár weer aan verdienen. De wereld heeft geen vat op de zwervers. Ook niet op de buurman met zelfmoordplannen in Het einde. Het homostel uit Lindebloesemthee klééft zowat aan elkaar van geluk. Hun wereld is volmaakt.

Hoe anders vergaat het de moeder uit Lieke en Jeroentje. Horendol van haar zoontje zet ze 'm zowat op de Noordpool. De ik-figuur uit Unplugged wordt op de versiertoer gestoord door een muziekfanaat met verbale diarree. De voorouders van Annie worden geplaagd door duistere krachten in De aardappeleters. Zo ook de door bestraling getroffen nazaten in Zjirinovsky. De toon van beide verhalen is grimmig, de muziek dreigend. Met de wereld loopt het niet goed af...

Meer dan op de vorige cd leveren de typetjes allerlei commentaar op de samenleving. Op de kreten 'zelfredzaamheid' en 'eigen verantwoordelijkheid' in onder andere de hulpverlening (Zwerver en piano). Of op zweverige therapieën (bijvoorbeeld in Ankeren: 'je moet je goeie ervaring opnieuw beleven. Die kun je ankeren onder een knokkel').. Commentaar is er ook op het hoesje. Over de gemoedstoestanden van waaruit je schrijft. En over de keuze: zo divers mogelijk. Een schrijver die zichzelf recenseert is een chirurg die z'n eigen blindedarm d'r uithaalt. Nog effe en ik zit hier voor lul.

Bij de tweede cd dringt de vergelijking zich op met numero één. Was Een dame vol verrassingen gelijk bingo, Rondom Annie is een groeiplaatje dat meer tijd nodig heeft. De muziek is gedurfder, maar de verhaaltjes missen een soort middelpuntvliedende kracht. Op jullie eersteling was Annie's aanwezigheid het cement tussen de stenen. Nu is ze een soort Godot op wie het wachten is tot je een ons weegt. Wat Annie betreft: I miss her like crazy.

Groetjes & tot cd numero drie,

René Wubbolts

Rondom Annie, literaire cd. Tekst Hubert Klaver, muziek Kees Rietveld