Website van Hubert Klaver

Het Bandje

Ze had het opgenomen op de band. De cassetterecorder aangesloten op de versterker en de pick-up tussen enorme stapels platen. Het was haar muziek. Het was die muziek, die alleen tot leven kwam als zij erbij was. Zonder haar was het herrie. Kabaal. Maar hoe ze daarmee bezig was. Dat ritueel erom heen. Dat wist je alleen als je haar kende. Als je gezien had hoe ze reageerde op de klanken. Dan zag je haar voor je.
Geschiedenis had het nog niet. Dat zou het nog krijgen. Het zou net als al die andere voorwerpen uit het zicht komen te liggen. Want zo ging dat altijd. Als een sprietje sappiger was, malser, groener, dan hadden ze weer een ander vriendje. Dan moesten die dingen, die je aan haar deden denken, uit het oog. Dan werden ze in een doos op de kast gezet. Dan raakten ze in vergetelheid. Dat mocht je tenminste hopen. Dan wist je: Daar liggen herinneringen. Dat bandje hebben we toen en toen gedraaid. Voordat we naar VERA gingen. Of daarna. Toen we met die bezopen kop over straat liepen. Ik had een helm op. Met horens van een koe. Wat hebben we gelachen. En ze schaamde zich een beetje voor me. Misschien is het daarom wel mis gegaan. Maar die herinneringen kleefden er nog niet aan. Het was nu lawaai. Kabaal, dat pas tot leven werd gewekt als zij erbij zat.
Nee, geschiedenis had het nog niet. Daarvoor had ze het nog tekort geleden voor me gemaakt. Daarvoor waren er nog te weinig herinneringen in het geheugen gegrift. Dat we samen gewandeld hadden bijvoorbeeld. Hand in hand. En dat ik brandnetels voor haar geplukt had, waar ze soep van kon maken. Of distels, die je als groente kon gebruiken. Dat het dan allemaal veel lekkerder gesmaakt had, omdat we dat bandje bij de maaltijd hadden gedraaid. Zoiets. Want die muziek was prikkelend. Tenminste, als zij erbij was. Dan kon je er ook om lachen.
Wanneer de vriendschap verbroken was, zou het jarenlang op de kast blijven liggen. Het zou beslist niet uit de doos gehaald worden. Het zou zeker niet afgedraaid worden. Maar het moest bewaard blijven. Het mocht niet gewist worden. Want als er overheen werd gespeeld, dan zouden al die andere ervaringen ook verdwijnen. Ze zouden worden weggevaagd. Uitgegomd.